Zeldzame exemplaren worden de blanken in Afrika. Ooit koesterde de gekende wereld zich in zijn expansiedrang de droom dat men de wereld kon bevolken met Europeanen. Kriminelen werden vanuit England naar Australië gedeporteerd, verpauperde gelukszoekers trokken richting Amerika. Aboriginals, Indianen, Bosjesmannen e.a. lokale volkeren werden verdreven, opgejaagd of van de kaart geveegd, enz… Een paar honderd jaar later zitten we en ze in de verdrukking. Het blanke ras wordt een endangered species. Vluchtelingenstromen richting Europa zijn niet te stoppen. Blanken zijn een doelwit. Bescherming dringt zich op. Muren worden opgetrokken. Het is niet alleen niet om aan te zien, het is ook nog immoreel. Kranten worden gevuld met de discussie hieromtrent. De grootmachten dirigeren of doen een poging daartoe.

Ondertussen verblijven we al een tijdje in een regio waar blanken om historische, politieke en ideologische redenen worden buitengewerkt. De ene zijn brood is de andere zijn dood. Gisteren kochten we de inboedel van een koppel dat naar Groot Britannië trekt en er gaat boeren. Niemand is onmisbaar en een gat is snel gevuld. De boer op het Engelse platteland wordt te oud voor het zware werk, een jonge, leeggemolken en moegetergde Zimbabweaanse boer neemt zijn plek in en wij kopen, bij gebrek aan beter, zijn afgeleefde inboedel op.

Wildkamperen in een wildpark is normaal verboden. In Gabon, waar men nog maar recent probeert de wilde dieren van de in het tropisch oerwoud levende pygmeeën te scheiden, kan men  nog vrij in de onmetelijke, overweldigende natuur zijn tentje openklappen. De nieuwe nationale parken worden onopvallend ontvolkt met de hulp van Shell en Total, die immense gebieden beheren en bewaken voor hun petroleumontginning.  Daarbuiten hangt aan de kant van de weg de aap, het hert, de schildpad en de tropische vogel  te koop, ondersteboven stervend aan een tak. Tijdens de jaarlijkse dierentelling in Hwange NP worden de regels versoepeld en is het nu toegelaten dat je van de begane weg afrijdt en overnacht aan een waterplas. Uniek en een indrukwekkende belevenis. Vooral tijdens de nacht bij volle maan dieren proberen te herkennen, is met plezier wakkerblijven. Non stop lopen de olifanten af en aan. We kunnen het registreren van tijd, geslacht en andere opmerkzaamheden nauwelijks bijhouden. Na 24h hebben we 640 dieren zien passeren, waarvan meer dan 500 olifanten. Middenin de nacht een sabelantiloop, hyena of jakhals determineren is niet simpel. If you doubt, leave it out!, had Joan ons opgedragen tijdens de briefing. Luipaarden, jachtluipaarden, wilde honden en vogels moesten apart geregistreerd worden. We volgen braafjes haar raad en dat zal dus voor een volgende keer zijn.