Het leven is te mooi om er nu al een einde aan te maken. Het is zes uur in de namiddag( 6pm) en ik heb een sterk gevoel dat het oude jaar ten einde is. Genoeg van hetzelfde en tijd voor iets nieuws.

Niks mis nochtans met het vertoeven hier in de veilige, familiale sfeer, leuk huisje- tuintje -kindjes gevoel. Eeuwig en altijd zal dit de prioriteit zijn in het leven dat we voor onszelf kozen. Het vanzelfsprekende druipt er van af, de twijfel zuigt het naar iets anders dat ook wel leuk kan zijn. Zo vanzelfsprekend dat het ook wel kan vervangen worden door iets dat nog niet van ons is. Thuis is daar waar je huis staat!

Ondertussen is het kwart voor twaalf en met een beetje goeie wil haal ik de klok van twaalf en is het 2021!

De dag was al nacht voor het middag was. Grijs, donker en een domper op wat nog komen moet of kan of zal! Het is gelukt. Het doemjaar 2020 is achter de rug.

Zo slecht was het ook weer niet! Duizenden kilometers zaten we op de fiets ons te verkijken op al dat moois dat er al lang was maar nooit bewust ons leven was binnengestapt. Nu met volle teugen, eyes wide open, lurken we de verwondering, geven we ons over aan hetgeen er altijd is geweest. Misschien verdwijnt het morgen weer.