Toen we gisteren de dag wegspoelden met een glaasje lichtroze, sprankelende Groote Post Rosé Brut, begonnen we spontaan twee liedjes te zingen in het restaurant aan het strand. De zon staat rood en bol aan de horizon. De ondergang nabij. Rondom ons zitten mensen van verschillend allooi en op respectabele afstand. Blanke ZAfrikanen zijn gedisciplineerd en nog meer als er ongerustheid heerst.
‘Should I stay or should I go!’ en ‘With a little help from my friends’(Joe Cocker’s versie uiteraard), twee nummers die perfect weergeven wat onze dag gevuld heeft. En de zachte, fruitige rosé brut heeft het juiste gevoel eraan toegevoegd. Beide kunnen of misschien ook niet! Toch is er een keuze en dat maakt beide nummers nog gepaster. De Groote Post kan dit gevoel alleen maar versterken. De reacties uit ons thuisland zijn tof en verschillend. Het officiële nieuws daarentegen is negatief en repressief. Dat mensen in groep worden gemanipuleerd en zoet gehouden, wisten de Romeinen al met hun Brood en Spelen. Net dat schijnen ze weg te pakken in onze westerse manier van de zaken onder controle te houden. Wat overblijft is repressie en een informatieapparaat dat gestuurd wordt om het systeem te laten functioneren. Een beetje paniek zaaien, maar ook niet teveel. Als er chaos dreigt, blijf binnen! Een beetje van dit en een beetje van dat!
Wat men vergeet is dat mensen verslaafd zijn aan onze moderne vorm van Brood en Spelen. Euro2020, voetbalcompetitie, F1, Giro, Ronde van Vlaanderen,… afgelasten?! Een vergissing van wereldformaat! Gewoon laten doorgaan. Capteren en uitzenden. Geen publiek in de stadions uiteraard. Maar dat is ook niet nodig! 99,9% van de bevolking volgt dit spektakel toch op TV, raakt sowieso niet aan een ticket of kan het niet betalen. Nu zit iedereen thuis, gebrainwashed door steeds weer herhaald en al lang achterhaald nieuws, vanuit het raam te kijken naar lege straten en brengt georkestreerd in koor even de handen op mekaar om de zorgenden een hart onder de riem te steken. Heel tof en het brengt mensen op een andere manier samen en hopelijk duurt dat dan langer dan die enkele weken in quarantaine.
Laat de spelen beginnen! Graag zou ik de mening van Jacques Rogge hierrond horen. Als er één man is die de oude Romeinse gedachte en de geest van De Coubertin verenigde, is hij het wel! ‘Deelnemen is belangrijker dan winnen’ en ‘brood en spelen’ om het plebs zoet te houden.
De oesters en de lobsters hebben zich volledig gegeven en we hebben ze met dank aanvaard, de rekening betaald, niet cash, de handen ontsmet en ons Million Star Hotel opgezocht. Er zijn ergere plekken om vast te zitten en geduldig te wachten op wat komt.
De avonturen van Baba in Afrika. 
Misschien niet onbelangrijk om er even bij stil te staan dat bij een dergelijke captatie, het open houden van stadia, het regelen van aangepaste verkeersmodaliteiten, het puur organisatorische aspect, de prestatie zelf en ik vergeet waarschijnlijk nog een heleboel factoren, een resem van activiteiten in elkaars nabijheid nodig zijn. Kijk alleen al naar een voetbalwedstrijd op zich, waar spelers geen rekening kunnen houden met sociale afstandhouding. De enige manier om de besmettingspiek in deze epidemie in een overbevolkt gebied zoals het onze te laten afvlakken is mensen binnen houden en op alle vlakken de mogelijke contaminatie uit te sluiten. Zo kunnen wij hopelijk binnen een redelijke termijn ons normale leven terug oppikken. Elke uitzondering en niet noodzakelijke besmetting wreekt zich 1 à 2 weken later, koste wat kost. Kijk bvb al naar de NBA, waar de ene na de andere besmetting in het nieuws komt. Ik ben er persoonlijk van overtuigd dat het heilzamer is om van dit moment gebruik te maken om de persoonlijke creativiteit nog eens een prominente plek in uw leven te geven. Dat komt iedereen, als dit allemaal voorbij is, absoluut ten goede.
LikeGeliked door 1 persoon