De geur van versgezette koffie hangt in de Loftstory. Zoonlief is net terug uit Indonesië en verrast ons met een bakje exotische koffie. Kopi Loewak, zegt hij met enige fierheid, één van de duurste koffies ter wereld. Wilde civetkatten eten de rijpe koffievruchten op, verteren het vruchtvlees en schijten de pitten weer uit. Hoe verzin je het?! De bonen worden gewassen en geroosterd. Toch blijkt er een kwalijk geurtje aan te zitten. Waar er geld, veel geld wordt verdiend aan iets simpel, is de drang groot om de boel te belazeren en zo de produktie op te voeren. Vraag en aanbod. Truffels, kaviaar, ganzenlever,… Wat blijkt is dat de katten gevangen worden, leven op koffievruchten en dus bijna uitsluitend koffiebonen kakken. Niet slecht, misschien zelfs pijnlijk, maar zeker ook niet goed. Dus koffie met meer dan een geurtje aan. Dit brengt ons naadloos bij het favoriete onderwerp: hoe kunnen we culinaire hoogvliegers overhalen om meer aandacht te besteden aan de kwaliteit van de uitwerpselen. Maw hoe slagen we erin om de pot dichter bij de pot te brengen.

Olifanten verteren de naar peperkoek smakende harde vruchten van de Tagua, ook eetbare ivoor genoemd, voor die kunnen kiemen en een nieuwe palmboom worden. Vandaar de zoete geur van olifantenstront. Meer dan honderd jaar oude palmen sieren het huis en de tuin langsheen Heyman Rd.. Het zijn geen olifantenpalmen. Het is ongelooflijk hoe hoog hun ranke stammen in de lucht priemen. Onderaan plantten we eind 2018 koffiestruikjes. Een soort Robusta dat hier in dit droge klimaat en op deze hoogt (1355m) zou moeten kunnen gedijen. De jonge, donkergroene, blinkende blaadjes zijn het bewijs. Als de tijd er is krijgen ze witte bloempjes in trossen en dan vruchten. In de tuin huizen meerkatten tussen de compost en tuinafval en ook bushbabies leven hoog in de acasia’s en gumtrees. Het moet een kleintje zijn om ze zover te krijgen dat ze de Robusta-vruchten beginnen opeten en enkele dagen later uit te schijten in, onder of naast hun slaapplek, verteerd en wel, ontdaan van het vruchtvlees, als kant en klare potentiële variatie op de Kopi Loewak en zo Bulawayo voor eens voor altijd op de wereldkaart te zetten. Byo Kaffe, gemaakt van de lichtgeroosterde en door de bushbaby of meerkat verteerde en uitgekakte koffieboon, als produkt van Bulawayo. Naast de princes van Monaco, Bruce Grobbelaar en vele anderen, zou het de stad, die wachtende is op erkenning als werelderfgoed en dat zeker verdient, een nieuwe glans geven! Iets minder tot de verbeelding sprekend maar eveneens tot de mogelijkheid behoort het trainen van de huiskatten van de buren. Elke avond komen ze de tuin in en jagen ze op de duizenden krekels in het gras. Gedomesticeerde katten gaan het label en misschien zelfs de smaak van deze koffie een iets te bekakt imago geven. Het zou alleszins het wrange geurtje dat aan de productiemethode en het imago van de Kopi Loewak hangt, vermijden. Ook het roosteren en branden met olifantenstront kan een extra dimensie geven aan dit nieuw product.

Nieuw! Wat is nog nieuw, nog niet uitgevonden, ontsproten aan een puur en onbezoedeld brein. Niks! Het Nieuwsblad van april 2012 maakte reeds melding van koffiebonen kakkende Aziatische olifanten! Shit, shit, shit, shit,… Als dat niet kakken met smaak is.

Coffea, de koffieplant, is net als de theeplant een mooi groen struikje. In Angola kwamen we ze voor het eerst tegen op een oude Portugese plantage. Een Angolese minister palmde het domein in als buitenverblijf en zette de productie verder, maar dan op een wel heel laag pitje.

Ondertussen blijven de temperaturen hier makkelijk boven de dertig graden en voelt vooral na de middag de zwoele warmte ongemakkelijk. De lokale boeren kreunen onder de aanhoudende droogte en dreigen hun broodnodige oogst te zien mislukken. Preventief wordt een voedselcampagne georganiseerd om een nakende hongersnood te vermijden.