Gezondheid! Eten en drinken kan een bijna fulltime bezigheid zijn in de periode rond Kerst en Nieuwjaar. Wat de uren of de dag daarop volgt is het resultaat van zoveel suiker en zuur en rottend vlees dat in de pot ontploft en met de hulp van enkele miljoenen grazers en nog meer alleseters een nog groter gat in de ozonlaag dreigt te slaan. Dat ons nageslacht hiervan de gevolgen draagt, is niet te verwonderen en sinds kort dagelijks nieuws. Greta Thunberg doet er goed aan even op verlof te gaan want als ze moet wachten op politici die verkrampt door verkiezingsuitslagen niet meer weten wat wel en niet te zeggen, dan… ja wat dan! Gezond eten dus… ervoor zorgen dat de kwaliteit van je stoelgang zo goed is dat, althans volgens Tish, het goedje aangenaam (pleasant)ruikt. Foodwriters die vooral sterrenrestaurants dienen, doen er goed aan zich eens te laten gaan. Weg van Michelin- en Gault Millau-gidsen moeten ze zich dringend bezinnen over de vooruitgang van de achteruitgang. En niet het omgekeerde telkens weer vergoelijken en ophemelen voor de buitenwereld.

Zweet kan gepaard gaan met een geur. En soms is die aangenaam. Of wordt die onbewust geassocieerd met iets wat een leuke herinnering oproept of heeft nagelaten. Okselvijvers, plakkende billen, natte voorhoofden en muffe sokken zijn de uitzonderingen op de regel. Zelfs daarop zijn nog uitzonderingen, maar dan moet de indruk zó uitzonderlijk zijn geweest dat er iets van een Aha!Erlebnis werd aan toegevoegd. Een extatische ervaring bij een unieke combinatie van geur, beeld, smaak,…

Aarsemen (ademen en aars), een gevolg van gasvorming in de darmen, idealiter te combineren met de nieuwe rage van het anuszonnen, gaat echter veel verder. Een geur ontwikkelt, differentieert zich en kan dan benoemd worden als fruitig, luchtig, herfstig, bossig,… kortom een geurenpalet waar een sommelier een grote kluif zou aan hebben. Loslaten, even laten hangen, chambreren en inhaleren. Een Flatulier, kenner van de flatulatie, zou een extra dimensie geven aan de reeds rijke wereld van het culinaire ervaren.

Adem, idem dito! Al pratend deel je met je partner niet alleen enkele miljoenen bacteriën, wat speeksel en een kleine dosis CO2, maar ook de geur van tanden, tandvlees, slijmen, maagzuren,… en toch kan ook dat ‘pleasant’ ruiken. Vaak ruik je helemaal niets of hooguit een pepermuntje, wat sowieso verdacht maakt. Een doorrookte adem of de geur van alcohol-van-gisteren zijn wel de ergste.

Terug naar de achteruitgang. Want daar ligt uiteraard de sleutel tot de vooruitgang. Of is het omgekeerd. Wat binnenkomt moet er ooit terug uit. Adem, zweet, urine en faeces zijn de restproducten. Zij geven aan wat de kwaliteit is van wat erin gaat, hoe het verteert en absorbeert. Uiteraard is dit wat simplistisch en zijn we geen Kakmachine. Maar toch!

Dieren zijn er minder mee bezig en denken er al zeker niet over na. Een nijlpaard en een varken doen het allebei en toch zo verschillend, dat je jezelf afvraagt wat de reden hiervoor kan zijn. Is Darwin in Afrika geweest? Heeft hij ook dit fenomeen geobserveerd en een evolutie toebedeeld. Een varken (en een koe )schijt en ligt zich er even later in rond te wentelen alsof er niets zaliger is. Een nijlpaard daarentegen gebruikt zijn staart als een propeller om de drek in het rond te slingeren. Waarom? Een levende beerkar? Ze zien er zo wel uit, maar dan properder. De mens is het enige dier dat zoveel schaamte heeft over de productie van zijn vertering dat het restant nog enkel heimelijk in een toiletpot wordt gedumpt om het dan heel snel door te spoelen en met reukblokjes en geurverwijderaars hopelijk nog sneller onherkenbaar te maken. Lavendel wordt zo onlosmakelijk een WC-geur. Dat is wel evolutionair!

Uiteindelijk is dit gewoon een pleidooi om gezond te gaan eten. Vers, ongespoten, uit de grond en in de zon gerijpt, met liefde bereid. Varieer en vraag aan je vrienden wat ze ervan vinden, van die stoelgang…pleasant toch, Tish?!