Hilarisch is het bericht dat Elia, een van onze stroomleverancier, een bepaald percentage (15%?) van zijn elektriciteitsvoorziening voorziet uit de turbines van Coo. Wij gingen er altijd vanuit dat de opgewekte electriciteit daar gebruikt wordt om het water terug naarboven te pompen. Een essentiële kwestie om van watervallen in Coo te kunnen spreken en het aanpalende PlopsaCoo en téléferiqueske een bestaanszekerheid te verschaffen.

Minder opgewekt worden we van het andere nieuws uit België. Een halve eeuw oude straalmotoren en een heel bataljon oude generatoren, een containerpark vol, worden ingezet om mogelijke stroompannes, in periodes van extreme koude, te vermijden. Vervuilende afval- en gascentrales die allang voor de schroothoop bedoeld waren, worden met man en macht terug in mekaar geknutseld en weerom het net opgegooid. Bitter weinig is er te horen over onze hernieuwbare energie. Zonnepanelen en windmolens sieren ons landschap boven ooghoogte. Geen woord daarover! Binnenkort beginnen Dunaldi en Deliddel goedkope wegwerpgeneratoren te verkopen. Goed voor één seizoen! In het waskot, naast droog-en wasmachine, in te pluggen als het donker en koud wordt binnen.

Er was een tijd dat het geronk om klokslag 6 opstak hier onze wijk in Byo. Stroompannes waren, net als ontbijten en tandenpoetsen, dagelijkse kost.  Soms is er geen water, dan weer geen electriciteit, dan een gebrek aan benzine. De Zimmers leven ermee en morrelen over andere dingen. Nu gebeurt het sporadisch, meestal bij een herstelling, een boom die een kortsluiting veroorzaakt aan de bovengrondse leidingen of , bij hevige regen, een electriciteitskast die onderloopt en een hele buurt zonder stroom zet. No panic! By the way…Zimbabweans have the highest IQ’s of the entire world. I queue for petrol. I queue for money at the bank. I queue for bread and rice etc. etc.

Het gros van de stroomvoorziening komt uit waterkracht en de rest uit een steenkolencentrale aan de zuidkant van de stad. De koeltorens steken monumentaal boven de stad uit en zijn een baken voor de enkele vluchten die  het tarmac van de luchthaven naderen. De stad in de verte zien liggen heeft iets romantisch mooi. Hoe meer je de stad nadert, hoe meerde afbrokkeling, de rommel, de putten in de weg,… dat beeld verstoren. Erover kijken of erdoorheen zien is de enige manier om de esthetische schoonheid van deze verborgen parel te ontdekken. Come and have a look!

Powercut! Een half uurtje zonder stroom en toch draait de wereld  gewoon door. Ons IQ begint te stijgen…