Het regent in Bulawayo! Met één oor open en twee ogen dikdicht neem ik deze informatie ernstig maar traag in me op. Mijn oor spitst zich. Ik luister naar mogelijk geroffel van de regen op het ijzeren golfplatendak. Het ruisen van de wind, de eerste vogelgeluiden bij zonsopgang. Het is zes uur. In België een uur vroeger en nog pikdonker. Mijn hoofd draait zichzelf om want Kris ligt in mijn blinde hoek. Door de mist zie ik het felle licht van het schermpje van haar iphone. Het regent nú in Byo en ik zie zelfs de druppels op het scherm neervallen. Vaak krijgen we gelijkaardige berichten uit Spanje of België met meldingen over temperatuur, zonneschijn of neerslag. De mist voor mijn ogen is opgetrokken en ik kijk door het raam naar buiten. Een prachtige, welriekende frangipani bedekt volledig mijn zicht. Wakkerworden in de hemel moet er zo ongeveer uitzien. De eerste zonnestralen flikkeren doorheen de bladeren, een enkele oranjerode bloem licht op. Ik hoor en zie geen regen!

De ochtend begint meestal met het nieuws op Radio1. Het weer, de files op onze dichtgeslibde wegen in Vlaanderen.  Vanmorgen kondigt de radio de week van het konijn’ aan. Knuffeldiertjes en paashaasjes, het lievelingshuisdier van kleine kindjes. In de aanloop naar Pasen moet men vermoedelijk het dier onder de aandacht brengen. Na de vasten, het alcoholverbod en andere leuke initiatieven in een periode en maatschappij van overdaad, wordt het tijd om het konijn, het paard, de hond, de kip en waarom niet de tuinslak in de bloemetjes of de bloem te zetten.

Het konijn kan het best gestoofd worden met pruimen…gaat de reporter verder. Wat?! De week van het konijn is een doodgewone campagne van de konijnenkwekers en jagers in Vlaanderen om het lieve, zachte speelkameraadje verdronken en gegaard in één of andere saus bereid op je bord te krijgen. Barbaars en ook lekker. Volgende week is misschien het paard aan de beurt. Een smakelijke paardesteak of  ‘van ’t perdje’ tussen de boterham. En in een nieuwe hype van de chinese keuken, volgt de week van de hond. Een hondefilé op een bedje van hondebrokken, getrokken in een jus van…

Vandaag regent het dus niet in Bulawayo, wat de weersvoorspellingen ook mogen beweren. Eergisteren dus wel en dan is het een spektakel in de tuin. Padden en miljoenpoten komen uit de grond gekropen, sprinkhanen en mieren vliegen in duizenden op en worden in hun vlucht door de vogels meegepikt. Hier startten we  net de week van de slak. Sappige blaadjes en vochtige grond is hun geliefkoosde habitat. We scharrelen er twee dozijn bij elkaar, melken ze leeg in droge bloem, hongeren ze nog een dag uit tot ze zich spontaan sluiten en gooien ze dan voor een uurtje in kokend water. Vervolgens haal je de weekdiertjes eruit met een scherpe prikker, vul de huisjes met kruidenboter, prop  de slakjes er weer in, bak ze in de pan en klaar is kees. Spanjaarden, fransen en ook belgen zijn er dol op. So do we!

In een lang vervlogen tijd-de tijd vliegt snel- hielden mensen ‘de week van de mus’. Het werd niet via allerhande media verspreid, maar het kondigde zichzelf aan. Net voor het uitvliegen van de jonge musjes, werden ze uit het nest geroofd en in een hete pan met boter gebakken. Lekker peuzelen was dat. Die tijd is vervlogen en ook de mussen zijn gaan vliegen. Hier in Byo zie je ze nog, de Passer Domesticus, onze huismus. Huismossie in het afrikaans.

Cunego, het Konijn, was een italiaanse wielrenner. In zijn begindagen, toen doping op zijn musseeuws een middelmatige wielrenner tot held van Vlaanderen en de slimste renner van de wereld kon laten geworden, reeg hij de overwinningen aan mekaar. Nu de controles verscherpt zijn en de mazen van het dopingnet dichtgetrokken, kunnen nog enkel astmatici een koers van enige betekenis winnen. We zien al uit naar de Voorjaarsklassiekers. Hou de puffers klaar voor als het je teveel wordt. De tijd dat je op een gegrilde duif en konijn met pruimen een koers kon winnen is voorbij. Leve de  vrienden van de koers.

Volgende week… het schaap.