Ganzen moeten zowat de beste wakers zijn die er over de aardbol rondlopen. Reeds in de tijd van de Romeinen werden ze gebruikt om indringers van belangrijke plekken weg te houden. Het gegaggel van de ganzen verwittigde de verschanste Romeinen op het Capitool voor een bestorming door de Galliërs. Dit is weliswaar lang geleden, maar heel actueel in de hedendaagse geschiedenis. Wie sprak of schreef nu weer de memorabele woorden: wie zijn geschiedenis niet kent, zal gedoemd zijn tot de herhaling ervan.

Het belang van het houden van ganzen om vreemdelingen buiten te houden, wordt zwaar onderschat. Een hond blaft er maar wat op los, jankt als hij bang is en kajiet als hij een trap op de kont krijgt. Onbetrouwbaar dus en enkel nuttig als troeteldier. Zinvoller zijn de plakaatjes die hier vrijwel elke poort sieren met het opschrift: Basopa lo inja! Beware of the dog! Het kost vrijwel niks, eet niet, kakt niet en blaft de buren niet ongepast wakker…

De gans heeft ook op andere terreinen haar nut bewezen. Ze wordt met een trechter vol maïs gepropt om zo in geen tijd een gezwollen lever te ontwikkelen, die dan bij ons als delikatesse in overjaarse driesterrenrestaurants wordt geserveerd. Deze witte weldoener levert zonder morren de dons voor zachte kussens en bedovertrekken. Goosebumps krijg je ervan als je ze levend ziet gepluimd worden! Het is ook een natuurlijke lichamelijke reactie op iets dat ons raakt, loeiharde muziek, een te zachte streling. Tijdens de beoefening  van een eeuwenoude, barbaarse volkssport laat het dier zich, gewillig onderstebovenhangend, de kop afrukken. Het ganzenrijden is de Vlaamse variant op het stierengevecht. Tegenwoording worden namaakdieren gebruikt. De toreador die een opgeblazen stier te lijf gaat en doorspiest?! Dat moet een klap geven! De eieren schijnen dan weer iets te vet en niet geschikt voor consumptie, het vlees iets te pezig en moeilijk te eten.

Waakhond spelen moet voor elke jonge gans een kinderdroom zijn die bewaarheid wordt. Pas op voor de gans!, zet je niet als spreuk op de toegangspoort van je domein. In groep zijn ze dapper en maken ze een alarmerend geluid dat elke would be indringer van je erf jaagt.

Ganzenbord speelden we urenlang op winterse avonden. Met de teerlingen hoge ogen gooien dat het een kunst was. Nu nog moet het één van de populairste gezelschapsspelletjes zijn. Jong en oud vestaat het.

Ganzen dus! We hebben lang nagedacht en overwogen om een hond de wacht te laten houden. Een Rhodesian Ridgeback, mooi bruin met een weerborstel op de rug, getraind om ongewensten buiten te houden. Een Mechelse Scheper gebruiken om stropers af te schrikken en te volgen. Ze worden ingezet voor de bescherming van de bedreigde neushoorn. Een Jockske, één of ander gestuikt en breedgebekte terrier, had ook gekund trouwens. Het was jaren het lievelingsdier van onze kinderen. Urenlang keken ze naar de film “Jock of the bushveld”, waarin zo’n exemplaar de hoofdrol speelt en tragisch aan zijn einde komt als hij, gelukkig op het einde van de film, doodgeschoten wordt door zijn eigen baas.

Dus 7 ganzen gaan hier het erf bewaken en ons behoeden van nachtelijke inbrekers. Ethisch korrekt, bovendien esthetisch en mooi binnenkomen.