Gulzig in het leven staan. Niks is genoeg. All the way! Alles mag, niks moet. Meerwaarde zoeken in het dagelijkse. Kleine dingen groot maken en grote dingen klein en toegankelijk. De wereld is je thuis. Less is more gaat ook over niets minder dan meer. Een weg inslaan en nieuwsgierig kijken waar je uitkomt. Alles is subjectief en niets is zoals het is.

Zou dat ook  van toepassing zijn op het besef dat het leven eindig is. Voor het eerst voel ik dat mysterie. Van zolang de mens denkt dat hij verstand heeft, wordt hierover gefantaseerd en gediscussieerd. Angst is de drijvende kracht voor zoveel leuke verhaaltjes, rituelen en vaak  ook wel nonsens.

Bizar genoeg komen de geruststellende vooruitzichten niet in me op als ik voor het eerst besef dat de aftakeling, het einde en de dood binnen bereik liggen. Plots een mogelijke realiteit worden. Vroeger fantaseerden we graag over zulke  onderwerpen onder de vrienden rond een boek kaarten, met een sigaar in de ene hand en een betere trappist in de andere. Nachten werden gevuld met de wildste ideëen en spinsels.

The end my friend, my friend the end!(Jim Morrison), werd zelfs één van mijn favoriete oneliners. Het kan verkeren!, is mijn recentste. De onsterfelijkheidsfilosofie tot de dood erop volgt , wilde ik ook graag geloven en anderen overtuigen van dit positieve gedachtengoed was zelfs mijn bezigheid.  Misschien moet ik nu zelf iemand zoeken die mij wat kan brainwashen. Schommelen tussen leven en dood, angst en vertrouwen, drama en optimisme. Nu voel ik dat het einde helemaal mijn vriend niet is, wat ik er ook zou kunnen rond fantaseren. Gulzig wil ik dat wat er rest plukken, beleven en meemaken.

More or less is more?! Niet makkelijk kiezen, of is het gewoon hetzelfde omdat het eindresultaat sowieso het verlangen naar een gevoel van “meer” is. Als de ongelooflijk toffe, directe en positieve chirurg me na de operatie vertelt dat ik geduld moet hebben en mijn zicht nog een jaar lang kan verbeteren, maar hij verder geen garanties geeft, dan denk ik…. mag het een beetje meer misschien? Het half volle glas dat tegelijkertijd ook half leeg is. F…. het glas mag ook iets voller zijn en geef er een smaakje of een kleurtje en een geurtje aan. Niet te rap content zijn. Ontevredenheid is de basis van vooruitgang, ontwikkeling en de ontdekking van nieuwe dingen.

Door al het terrorisme en trumpisme op een hoopje te gooien, vergeten we dat het leven en de maatschappij van elke dag er helemaal niet zo slecht uitziet. De weekendkrant bevatte een heel helder geschreven artikel over deze toestanden. “Het is onze angst die ons gijzelt”, titelde het betreffende schrijven in de Standaard. Eigenlijk gaat het over onze angst en wat we daardoor zelf veroorzaken. De tragiek van    vandaag, zo schrijft de opniemaker die ons vergelijkt met Oedipus,  is dat we onze vrijheid tenietdoen net omdat we bang zijn haar te verliezen. De nagel op de kop en nog maar eens een lesje in nederigheid als je het op jezelf toepast.

Een beetje meer olifanten, kan nog zo slecht niet zijn. De chirurg meldde me dat als ik een jaguar in Afrika tegenkom, een fotootje mag doorgemaild worden. No problem! Met een beetje fantasie moet dat zeker lukken!