Tien maanden zijn we ondertussen on the road. 500 politiechecks, 16 landen in Afrika en het dubbele aan grensovergangen zitten achter de kiezen. Afrika is echt niet voor sissies. En toch! Twee weken proberen we al terug een nestje te bouwen en, to be honest, dat is een pak moeilijker. Een auto van een kleine twee kubieke meter beheren is veel makkelijker dan een huis met tuin en room for a pony. En als er dan ook nog een cashtekort is in het land en er maar met mondjesmaat geld uit de muur komt, wordt het plots dubbel lastig. Na twee weken slapen we nog altijd op de grond, maken we het eten nog altijd klaar op ons Coleman vuurtje en worden de nodige herstellingen aan pomp en zwembad uitgesteld. Er zijn ergere dingen in het leven!

Gelukkig staat onze auto vertrekkensklaar en zijn we dan maar verder zuidwaarts getrokken richting Botswana en ZAfrika. Net over de kleine, gezellige, door twee man bezette grenspost van Platjan ( het loopt hier vol olifanten en het is eraan te zien dat zij alles platlopen, waarschijnlijk in een ver verleden ook ene Jan), ontmoeten we David, David en David. Het zijn drie generaties Boeren die hier op een relatief klein stuk grond tomaten en squashkes kweken. Alles wordt geëxporteerd naar Mozambiek en dus is de vorm en kwaliteit van het eindprodukt niet zo belangrijk. Gastvrijheid en interesse is er echter in overvloed. De tent wordt opengeklapt in een rustig hoekje van het domein. Zonsondergang achter de Blouberg, zonsopgang aan de kant van de Soutspanberge. s’Morgens nemen we een ijskoud bad in de waterkuip bestemd voor de dieren. Genieten! De oudste David is 78, rijdt met een BMW1200GS, resaureert een oude Unimog tot in het kleinste detail en onderdeel zelf en wil nooit uit Zuid Afrika weg.

Wekelijks worden er Boeren vermoord en er heerst twijfel en ongerustheid rond hun toekomst. Velen vertrekken, nemen het zekere voor het onzekere en verkopen hun boerderijen voor een prikje. Andere, meer kapitaalkrachtige investeerders en boerenbedrijven, schakelen over op het lukratieve gamefarmen. Overal langs de weg zie je de kilometerslange, gloednieuwe, hoge, geëlectrificeerde omheiningen. Erachter lopen sabelantilopen, kudu’s, gemsbokken, wildebeesten, buffels en zelfs renosters. Ze worden voor enorme bedragen verhandeld.

David en David zijn tevreden met enkele hectares tomaten en de kleinste David zal dat mogelijk ook zijn. Niets gaat boven het leven op de buiten.s’Avonds vertelt David de Oude ons dat we kennelijk op SKI vakantie zijn. We kijken mekaar een beetje verwonderd aan want we hebben in een jaar geen vlokje sneeuw gezien. Spending your Kids Inheretance , dat zijn jullie aan het doen. Algemeen gelach bij deze rake opmerking van een man met een klare kijk op het leven en zijn eindigheid. Hij zal ZAfrika zeker overleven en wij wensen het ze allemaal toe, David, David en David!

Dit is het einde van een hoofdstuk . Bedankt Patrick voor je posts, soms grappig soms cynisch of confronterend maar telkens heel fijn om mee te genieten van jullie reis, van jouw kijk op de wereld die voorbij komt .
Tot gauw . Gart en Ferre
LikeGeliked door 1 persoon
Bedankt ook jullie voor de commentaren. Soms had ik veel direkter en kritischer willen of kunnen zijn…maar ik zou in Afrika nog graag af en toe op SKI vakantie willen gaan en is enige voorzichtigheid aangewezen! Kussen
LikeGeliked door 1 persoon