Slechtgeluimd pubert ze haar weg doorheen de meeverhuisde spullen. Hij, kinderarts, heeft vijf jaar in een hangmat geslapen in Mozambiek. Zij is net gescheiden, heeft een bloeiende praktijk in t’Sas van Gent achter zich gelaten en is klaar voor een nieuw avontuur in Afrika. Dochter Anskje denkt daar duidelijk anders over en laat dat ook blijken. Zij móést mee, had geen keuze en dus mogen jullie dat hier voor mij oplossen!, denkt ze luidop. En even, heel even,  licht ze op nadat ze een schedel van een wildebeest van ons kado krijgt. Ze gooit er opgelucht hetvolgende uit: “Als ik later een hondje  neem, dan noem ik het Rika. Ik roep dan gewoon, Af! Rika, als ze me met rust moet laten.”

We zitten gezellig in de auto. Samen met de kleinkindjes doen we boodschappen in het dichtsbijzijnde stadje. Onderweg worden kinderliedjes gekweeld, tot honderd geteld, rekensommetjes gemaakt en woordspelletjes gespeeld. Het verhaaltje van Af! Rika komt ter sprake en is een aanzet om nieuwe namen te verzinnen voor een toekomstige hond in Afrika.  Af! Bergje?! Als hondennaam niet erg duidelijk. Maar even later komt Af! Blijven. Nog moeilijk te gebruiken. Af! Gang, Af! Dankertje, Af! Rit en dan uit het niets Af! Friet! Puur Belgisch en het klinkt nog ook. Af! Frietje, een nieuwe hondennaam is geboren. Nu de hond nog! En als zij puppies krijgt, moeten ze Curry, Ketchup en Mayonaise noemen. Kan niet echt een probleem zijn voor ruimdenkende mensen. De link is alleszins duidelijk en of het nu goed bekt of niet is nu niet meer belangrijk.

Een Rhodesian Ridgeback wordt het! Bruin, groot, lelijk en lief. Meer moet een hond niet zijn. Trouw, gevoelig, proper, deftig in de omgang, niet-blaffend behalve op de juiste momenten, mag hij ook wel als kwaliteiten hebben. En die hond heeft dat allemaal in zich!

Normaal zou je denken: Rhodesia, het landje lange tijd geregeerd door een apartheidsregime, waar zwart zien een geseling was en domeinen werden bewaakt door efficient getrainde honden. Een Rhodesian Ridgeback is dol op zwartgebrand vlees op de braai en ruikt Sunlightzeep vanop een kilometer afstand.

Niks daarvan, blijkbaar! Uiteindelijk dan toch geen koppeltje nukkige struisvogels in de tuin, maar één toffe, gezellige Rhodesian.